حکمت خردمندان

-کیست که نداند برای به خاطر آوردن، نخست باید از یاد برد؟

-تقریبا هیچ کس!

-آن که قهقهه می زند، میخواهد لذت خندیدن را برای دیگران، زهرمار کند!

-من برترینم

-راست میگویی؟

-آری، به قدری که راستش را به هر کسی نگویم!

-امان از این قفس، هیچ چیز به مانند این روحم را نمی آزارد!

-امان از تو ای روح! بیشتر از هر که دیده و شناخته ام، مرا می آزاری!

-اینک انسان، ظفرمندتر از همیشه بر قله های افتخار گام می گذارد، آغاز تاریخ او خجسته باد!

-آنک ملال! برفراز سر تمام انسان ها، آنانی که چشمان شان تنها جلوی سر شان را می بیند، نه بالای سرشان را، ایستاده و حکمرانی میکند.

-پس تمام این قرون متمادی رنج و پیشرفت، برای آن بود که ملال را به بالای کوه برسانیم؟

چنین گفت ملالی که خود را ظفرمندانه فاتح قله ها بر دوش آدمیان می دید...