دوستی

دوستی یک رابطه ی تراگذر نیست، یعنی چنین نیست که اگر الف با من دوست باشد، و ب با الف دوست باشد، در نتیجه من با ب دوست باشم!
فیلسوفان، اگرچه دوست و دوستدار حقیقت اند(معنای تحت لفظی فلسفه، فیلو=دوستدار و سوفیا=دانش)، اما دوستداران آنها و دوستداران فلسفه لزوما دوستداران حقیقت(فیلسوف) نخواهند بود؛ همین است که فیلسوفان هماره به فلسفه دوستان مظنون اند!
فلسفه به این معنا تمرین دوستی است، کافی نیست که با دوستانش دوست باشی! باید با خود او بی واسطه دوستی کنی!