آوَخ

آوَخ! چه کرد با ما این جان روزگار، آوَخ! چه داد به ما هدیه آموزگار.....

آوَخ

آوَخ! چه کرد با ما این جان روزگار، آوَخ! چه داد به ما هدیه آموزگار.....

گرامی‌داشت یک نغمه نواز

"صدا" را به خاطر بسپار

که تصویر مردنی است؛

آری! تنها صداست که می‌ماند...


(پیش‌کش به "دوستی" که رقص انگشتانش بر شستی‌های پیانو، مرا سرمست می‌کند)

نظرات 8 + ارسال نظر
مهدی نادری نژاد سه‌شنبه 24 آبان‌ماه سال 1390 ساعت 12:31 ق.ظ http://www.mehre8000.org

با سلام
اسم دوست نغمه نواز چیست؟

سلام سه‌شنبه 24 آبان‌ماه سال 1390 ساعت 03:43 ب.ظ

http://khoda-khorush.blogfa.com/ دانلود فرمایید.

جواد بخشنده سه‌شنبه 24 آبان‌ماه سال 1390 ساعت 03:45 ب.ظ

http://khoda-khorush.blogfa.com/

اشکان شنبه 28 آبان‌ماه سال 1390 ساعت 12:14 ب.ظ http://tashkan.blogsky.com/

دست و پنجه اش درد نکنه!

خلیل شنبه 28 آبان‌ماه سال 1390 ساعت 07:21 ب.ظ http://tarikhigam.blogsky.com

سلام،

چه لحظه ی خوشی.

فرزانه شنبه 5 آذر‌ماه سال 1390 ساعت 02:03 ب.ظ http://www.elhrad.blogsky.com

سلام
تصویری که با هنر خلق شود هم ماندنی است
هنر اگر هنر باشد ماندنی است
چه صدا چه تصویر چه رقص

افسانه دوشنبه 5 دی‌ماه سال 1390 ساعت 12:02 ب.ظ http://ariagirl.persianblog.ir/

هنر رقص قابل ستایش است چه بر شستی‌های پیانو،چه بر یخهای لغزنده ! رقصی بر فراز و نشیب با پنجه هایی نرم و گریزپا...

افسانه سه‌شنبه 20 دی‌ماه سال 1390 ساعت 11:50 ب.ظ http://ariagirl.persianblog.ir/

دیرگاهی ست چشم انتظار قلمت هستم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد