فلسفیدن زیباست

فلسفه ورزی لذت بخش است
آن هنگام که جملگی مفاهیم شگفت انگیز را
فراموش کنم
وقتی چشم به چهره ی شگفت انگیزت می گشایم.
وقتی تمام پرسش انگیزهای تو در تو
و بی انتهای تاریخ هستی را
همچون پاسخ به پرسش از زیبایی تو
و مهر بی پایانت
باز می خوانم.
فلسفیدن لذت بخش است
اگر تو باشی
ای دیگریِ ابدیِ من
همچو دروازه ی گریز از
ابدیت ناپایدار لحظه ی اکنون.
و فلسفیدن زیباست
اگر تمام نا فلسفه های تاریخ
به رد روشن حضور مبهم ات
فلسفیدن ناچیز مرا احاطه کند...