مانیفستی برای دوستی نامشروط...

... البته که محدود و محاط به شرایط انسانی هستم و به همین جهت مجوز ندارم از امور نامشروط سخن بگم، ولی هر انسانی این امکان رو داره که تو زندگیش به یک امر نامشروط تعین ببخشه‌، زیراکه هر انسان واجد یک حقیقت مطلقه، یعنی حقیقت مرگ و تناهی که تخطی ناپذیره...

من دوستی نامشروط رو برگزیدم، یا بهتر بگم دوستی نامشروط منو برگزیده....گرچه همه ی تناهی انسانی ام خواه ناخواه روی آن سایه خواهد انداخت، اما هم اکنون حاضرم مصلوب راه دوستی شم، مصلوب دوست.... و تو! دوستی که از راه رسیدی و کماکان در راهی، دوستی که دوستی را به کمالش میل دادی، تو که زمان و مکان عشق را برایم گشودی... تو دوستی هستی که خود شرط امکان گفتن از دوستی نامشروط شدی برای من، نامشروط تا سرحدات امر بی معنا و هذیان آلود....